در این مقاله می خواهیم به تفاوت دو موضوع مهم در شبکه های کامپیوتری بپردازیم یعنی تفاوت رایانش ابری (cloud computing) و مجازی سازی (virtualization) . رایانش ابری به معنی استفاده از سرورهای مجازی که به وسیله ی تکنیک مجازی سازی بوجود آمده اند که دارای سیستم عامل ، نرم افزارها و برنامه ها می باشد که از این سرویس برای آنکه کاربران متوجه نشوند به کدام سرور از نظر محل فیزیکی و شبکه ای وصل هستند استفاده می شود.

در ساختار ابر کاربر متوجه نمی شود که چند سیستم عامل، فضای ذخیره سازی ، داده و قدرت پردازش چه قدر است و کاربر ارتباط ورودی خروجی دارد. در رایانش ابری از روش ها و تکنیک های مجازی سازی استفاده می شود چرا که فقط از این طریق می تواند به خواسته ها دسترسی پیدا کند.

رایانش ابری اغلب سرویس های خود را در دو حالت (SaaS (Software as a Service و (IaaS (Infrastructure as a Service عرضه می کند. در رایانش ابری کاربران به جای پرداخت هزینه برای تهیه SAN Storage ، تجهیزات شبکه، پهنای باند و … می توانند یکی از سرور های رایانش ابری را انتخاب کنند و با پرداخت هزینه بسیار کمتر از این سرویس ها بهره ببرند.

در SaaS همانطور که از نامش پیداست سرویس های نرم افزاری را به صورت مجازی در زیر شاخه ای از IaaS ارائه می دهد. کلیه نرم افزار ها و سرویس ها بر روی سیستم مجازی راه اندازی می شود و به صورت Virtual Server در دسترس کاربران قرار می گیرد.

ماشین‌مجازی بهترین روش برای اجرای چندین سیستم‌عامل بر روی یک کامپیوتر است (البته این در حالی است که باید منابع سخت‌افزاری برای سرویس‌دهی به چندین ماشین‌مجازی را داشته باشید.)

نکتهٔ بسیار خوبی که در این رابطه وجود دارد این است که سیستم‌عامل‌های مجازی طوری اجرا می‌شوند که اصطلاحا یک Sandbox کوچک دارند که باعث می‌شود ویروس ها و سایر بدافزارها امکان آلوده کردن سیستم‌عامل Host یا سایر سیستم‌عامل‌ها را نداشته باشد.

تفاوت رایانش ابری و مجازی سازی چیست؟

همچنین ماشین‌های مجازی بهترین بستر برای اجرای برنامه‌های جدید و همچنین سیستم‌عامل‌های جدید می‌باشد (مثلا اگر بخواهید بدانید که ظاهر لینوکس توزیع Mint به چه شکل است، در عوض به جان خریدن دردسرهای پاک کردن سیستم‌عامل فعلی‌تان و نصب یک سیستم‌عامل جدید، به سادگی می‌توانید توزیع مینت را در ماشین‌مجازی اجرا و تست کرده و پس از تست هم آن را به سادگی حذف نمایید.)

مجازی سازی سرور (که مجازی سازی سخت افزاری هم می گویند) امروزه بهترین راه برای مجازی سازی سخت افزاری می باشد.

سخت افزارهای کامپیوترهای قدرتمندX86 امروزه، برای اجرای یک سیستم عامل و یک برنامه طراحی شده اند. با این کار اکثر ماشینها بدون انکه چندان مورد استفاده قرار بگیرند به حال خود رها شده اند).

مجازی سازی این امکان را می دهد تا چندین ماشین مجازی بر روی یک ماشین بکار گرفته شوند. و منابع آن تک ماشین را در چندین محیط به اشتراک بگذارند. ماشینهای مجازی متفاوت می توانند سیستم عاملها و کاربردهای مختلفی را بر روی همان کامپیوتر فیزیکی اجرا کنند. شکل ۱-۲ نشنا می دهد ک چگونه یک سرور مجازی شده بدون مجازی سازی به یک سیستم می نگرد.

بعضی از سرویس‌های کلود، پیشرفته‌تر از سایرین هستند؛ برای مثال سرویس‌هایی همچون Gmail یا Outlook به مراتب ساده‌تر از سرویس‌های مدیریت اسناد آنلاین همچون Google Docs یا هر سرویس مدیریت سند آنلاین دیگری هستند.

در سرویس Google Docs، هر فایل نوشتاری یا فایل جداول بر روی سرورهای شرکت گوگل ذخیره شده است؛ هنگامی که شما یک فایل را برای ویرایش باز می‌کنید و شروع به ویرایش آن می‌کنید،

در واقع درحال تعامل با فایلی هستید که هزاران کیلومتر با آن فاصله دارید و این در حالی است که در آن واحد، فرد دیگری هم می‌تواند همزمان با شما به آن فایل دسترسی داشته باشد و آن را ویرایش نماید. سرورهای گوگل بدون هیچ‌گونه وقفه‌ای -اصطلاحا Real Time- شروع به پردازش متن وارد شده توسط شما می‌کنند.

شبکه های مجازی (VN) ها شبکه هایی مبتنی بر کامپیوتر بوجود می آورند که حداقل بخشی از آن در لینکهای VN وجود دارند. یک لینک VN تنها یک اتصال فیزیکی بین دو منبع نیست، و با روشهای مجازی سازی شبکه پیاده سازی می گردد.

تکنولوژی لینک VN سیسکو برای پل سازی بین سرورها، حافظه ها و دامین های مدیریت شبکه بوجود آمد، تا موجب شود تغییرات یک محیط با دیگر محیطها ارتباط برقرا می کند و بر روی انها اثر می گذارد.

مثلاً، زمانی که یک مشتری در محیط VMware vSphere از vCenter استفاده می کند تا برای انتقال یک VM از یک لایه فیزیکی به یک لایه فیزیکی دیگر، VMotion را بکار گیرد، این رویداد به شبکه دیتا سنتر و SAN ارسال می شود، و پروفایل شبکه مربوطه و حافظه آن بت VMمنتقل می شود.

Virtualization (ویرچوالیزیشن یا مجازی‌سازی) زمانی اتفاق می‌افتد که بخواهید یک نمای مجازی از یک چیز حقیقی را ایجاد کنید. برای مثال، VR یا واقعیت مجازی، یک نمای مجازی از یک واقعیت فیزیکی است که تنها در یکسری حوزه‌ها با واقعیت فیزیکی تفاوت دارد.

اما در زمینهٔ علوم کامپیوتری، مجازی‌سازی کمی پیچیده‌تر است. به عبارت دیگر، مجازی‌سازی یعنی زمانی که شما یک منبع فیزیکی واحد دارید و می‌خواهید (سی‌پی‌یو، رم و …) آن‌را به چند قسمت مجزا تقسیم کنید،

که هر یک از این قسمت‌ها از نظر فنی، یک قسمت جدا به نظر می‌رسند به طوری که هر قسمت می‌تواند به یک کاربر خاص اختصاص داده شود و به این دلیل که قسمت‌ها از یکدیگر مجزا هستند، هر کاربر فقط می‌تواند به منابع اختصاص داده شده به خود استفاده کند و به منابع سایر کاربران دسترسی نخواهد داشت.